Grenzen stellen
Afgelopen week kreeg ik een jong meisje in de praktijk dat over zich heen liet lopen. Ouders waren al bij meerdere coaches en instanties geweest, maar hadden er geen goed gevoel bij en ook de weerbaarheidstraining had niet het effect wat ze graag wilden zien. Kon ik misschien wat voor hun dochter betekenen?
Tijdens het gesprek viel me direct al op dat ze wel wist hoe ze moest reageren, maar ze paste het gewoon niet toe. “Nee hoor, dat doe ik gewoon echt niet! Waarom niet? Wat zullen ze wel niet denken?!”
Tijdens dit soort momenten pak ik het rode touw erbij. Leg dit touw maar eens om je heen. Ze legde het touw nee en er zat een opening in. Heerlijk ben ik haar ruimte binnen gestapt en ze sprong haar ruimte uit. Ze schrok er van. Vervolgens legde ze haar touw nogmaals neer en dit keer was hij gesloten. Maar ja, ik liep heerlijk rond en probeerde de cirkel kleiner te maken. Dit wekte woede, onmacht op en ze begon te slaan. Hier konden we het vervolgens over hebben. Hoe kun je stevig en mooi in je eigen ruimte staan? Dit hebben we vervolgens geoefend en ze kreeg de tip mee om gewoon op school een cirkel om zich heen te maken, voor te stellen en stevig te gaan staan. “Oh, maar dat ga ik niet doen hoor!”
En toen werd het woensdagavond en ging de telefoon. Haar moeder belde en vroeg zich af wat we hadden gedaan. Haar dochter had vanmiddag niet over haar heen laten lopen. Ze was zo blij! En haar dochter? Die had natuurlijk niks gedaan…
